V Festival de Músicas Contemplativas | Doce Notas
Música para o recollemento, cunha oferta de varios países e para distintas sensibilidades
Accesible e gratuíto...
en Compostela
DEZ PATAS E DÚAS COLAS
UNHA OLLADA DESDE O INTERIOR DE GALICIA
sábado, 20 de febrero de 2010
lunes, 15 de febrero de 2010
Antroido, Entroido, Entrudo
Empeza o novo ano. Desperézase a natureza e para expresar o latexo profundo da natureza que esperta a montaña de Ourense énchese de folións, sachos para acompañalo
Cores, bromas, fariña, toleadas...e tes que participar
Gústame como axiña formas parte do grupo, folión...aquí non se ven mirar
Gústame como viven e expresan ese tesouro que recibiron por ter nacido onde naceron...que sorte ten quen vive un lugar con raíces profundas, que te atan pero tamén che fan libre e aberto
Gústame o entroido de Ourense
Agora sí empeza o ano
domingo, 7 de febrero de 2010
sábado, 6 de febrero de 2010
jueves, 4 de febrero de 2010
E chega o Entroido
Teño un colega para quen o ano en realidade empezaba no Entroido...pois non é unha mala cousa, non...
O que sí é certo é que aínda que sigue a facer frío sí se nota como van medrando os días...e a natureza empeza a activarse...para mín é como un "rumrum" de fondo...
Eu sinto o entroido como a chamada á natureza que en breve estourará
E...
Cal será meu destino este ano?
Faláronme do entroido de Hio, aqui en Sarria crearon o de Louseiro...
Pero para mín o corazón do Entroido sigue estando en Ourense
Laza? Vilariño de Conso? Maceda? Castro? Ufff
O ano pasado estiven por vez primeira en Maceda...cun grupo de felos que non tardaron nin dous minutos en invitarnos a subirnos ó tractor e ir con eles, de aldea en aldea...Aconsello probalo
Alá vamos, Entroido!
miércoles, 3 de febrero de 2010
Hoxe vai de corpo
Temos a pel, temos os músculos, temos ósos...
Entrelazados entre sí, unidos íntimamente...o que fas nunha parte do corpo repercute na totalidade del...
De todas as partes do corpo, quédome coa articulación sacroilíca...
curiosamente ten forma de bolboreta e dentro dela están acubillados algúns dos órganos máis importantes do noso corpo
E tamén o oso sacro. Por algo se lle chama así...
Todo este speech simplemente ven a conto de que eu experimento que a nivel muscular e óseo todo o que sucede no meu corpo depende desta pequena articulación
Para mín está aí o centro do meu corpo. Toooda contractura, toodo dolor de espalda, o agarrotamento das mandíbulas, esa dor na planta do pe...depende da saúde e flexibilidade desa pequena articulación
martes, 2 de febrero de 2010
"MULLERES FORTES"
Teño oído moitas veces que as mulleres do Norte somos "fortes"...
e penso moito sobre iso.
Para mín ser forte non é ser lercha, non é ser controladora, lercha, á defensiva, dura...adoptar unha postura máis propia dun home ca dunha muller
É máis forte un xunco ca unha barra de aceiro...
Quizáis aquí en Galicia dáse moito este perfil naqueles lugares onde os homes marcharon fora, onde os homes están moito tempo fora, na mar... cantos referentes se poden buscar en tooda a nosa cultura que xustifique...que a muller esté masculinizada...e os homes deixen de ser homes...
Penso moito no femenino. Dozura, soltura, creatividade
Lene
E búscoo fora quizáis... porque o quero ver medrar en mín
Desde mín e rompendo (outra vez...) con toodo o que me rodea
domingo, 31 de enero de 2010
TARDES DE IBUPROFENO
Si sempre é igual...non, que só saio tomar unha....e eran as cinco da mañá, tal e como di a canción...
Polo menos, itinerario novo neste pobo. Por incrible que pareza levo 7 anos vivindo aquí...e só estiven en 5 pubs...sempre a mesma ruta.
Así que se acabó. Ben aquí, en Lugo ou donde sexa, hai que experimentar.
Onte o experimento estivo ben...non quero andar sempre o mesmo camiño!
Aggg, tardes de ibuprofeno
Polo menos, itinerario novo neste pobo. Por incrible que pareza levo 7 anos vivindo aquí...e só estiven en 5 pubs...sempre a mesma ruta.
Así que se acabó. Ben aquí, en Lugo ou donde sexa, hai que experimentar.
Onte o experimento estivo ben...non quero andar sempre o mesmo camiño!
Aggg, tardes de ibuprofeno
sábado, 30 de enero de 2010
Día de Cd's
Últimamente teño certa tolería de escoitar nova música...creo que vai co feito do "novo" en todo...empezando por mín mesma e moitas cousas novas que atopo en mí...e coas que me achego ós outros...
Hoxe foi un día de cd's. Grava, deseña, portada, pega...non teño pritt...o resultado agrádame moito: 12 cd's mixtos, desde Kevin Johansen ata Lisandro Aristimuño pasando por Marisa Monte....mmmm, Marisa Monte
Para celebralo sairei tomarlle algo por aí...unha ou dúas, maña, día de...buff, mellor nin o penso...traballos de profe...aggg, o peor!
viernes, 29 de enero de 2010
A física cuántica (física das partículas) afirma que todo está inmerso nun fluído electromagnético, incluidos os seres vivos. Isto implica que todo está en comuniación con todo por intermediación da enerxía do punto cero, en inglés "The Field", o campo. Os seres vivos producen luz (ondas electromagnéticas) cara o interior e cara o exterior deles e non son separables do seu entrono. Non se sabe por tanto donde comeza ou remata un ser vivo, cada acción se transmite ó infinito no espazo e no tempo...
Non é meu, é de Joël Dehasse...
Hai pouquiño morreunos Morgan. A súa luz apagouse... a saber onde está a súa enerxía
Aínda me pregunto sobre a reacción espontánea de todos os que dun xeito ou outro estivemos preto del...cantar, tocar, a música...
Sería bonito pensar que con ela poidemos dalgún xeito chegar a él, que estas notas repasadas e voltas a tocar unha e outra vez, ó transformárense en enerxía conectaron coa súa propia, xa diluída no "fluido electromagnetico"
Tampouco está de máis pensar que o mantivemos entre todos entre nós un anaquiño máis...por favor, só un anaquiño máis...
Non é meu, é de Joël Dehasse...
Hai pouquiño morreunos Morgan. A súa luz apagouse... a saber onde está a súa enerxía
Aínda me pregunto sobre a reacción espontánea de todos os que dun xeito ou outro estivemos preto del...cantar, tocar, a música...
Sería bonito pensar que con ela poidemos dalgún xeito chegar a él, que estas notas repasadas e voltas a tocar unha e outra vez, ó transformárense en enerxía conectaron coa súa propia, xa diluída no "fluido electromagnetico"
Tampouco está de máis pensar que o mantivemos entre todos entre nós un anaquiño máis...por favor, só un anaquiño máis...
jueves, 28 de enero de 2010
Suscribirse a:
Entradas (Atom)